Het oog

Een middag ongegeneerd spelen in deze onwerkelijke ruimte. Dat zou pas fijn zijn. Een potje klimmen in de verleidelijk gedrapeerde gordijnen, klauteren over balken en balanceren op randen. Als klap op de vuurpijl: een rit op de hertachtige en ogenschijnlijk zachtaardige beesten. Hoppa, been over de rug, handen om het gewei en gaan, geen mens te bekennen. Als in een visioen.

In het werk van de Chinese kunstenaar Liu Ren (1980) draait het om droomwerelden. Foto’s bewerkt ze tot werelden die opgebouwd zijn uit fragmenten uit haar jeugd in een kleine kustplaats en het woelige hedendaagse China.

In de serie ‘Us’, waar dit beeld deel van uitmaakt, zijn porseleinen rendieren een metafoor van de eindige jeugd en kwetsbare liefde. De dieren begeven zich te midden van vreedzame sprookjesachtige landschappen. Als dat China is, doe dan maar een enkeltje. Min de eindige jeugd en de kwetsbare liefde natuurlijk. Droom zacht.

‘Between the real and the surreal’, t/m 9 april 2009,...