Wat volgt zijn nu eens meer impressionistische herinneringen, dan weer geeft ze rekenschap af over haar werk, daarenboven filosofeert ze over haar eigen instelling in het leven: ‘Het waarnemen is in mij een even grote drift als het verlangen om weer te geven. Op straat lopen, in tram of trein zitten, een warenhuis binnengaan, of een cafetaria of een bioscoop, en met nooit verflauwende aandacht kijken naar de anderen, luisteren naar hun gesprekken, hun uiterlijk en wijze van doen in mijn geheugen prenten.’

Serieuzere kost is er meer op de DBNL te vinden en in zijn geheel te lezen. Zoals de studie over haar werk: Ik maak kenbaar wat bestond. Leven en werk van Hella S. Haasse.