Fotodocument / De baby’s van Rineke Dijkstra

De naaktportretten van hun moeders staan bij velen op het netvlies gegrift. Bloot en blozend poseren ze voor een kale muur, met hun baby op de arm. Een uur, een dag of een week nadat ze hun kind op de wereld zetten, drukte Rineke Dijkstra af. De schoonheid van het ‘gewone’, daar ging het de fotografe om. De kracht én kwetsbaarheid van een vrouw die net bevallen is.

Je zou wel willen weten hoe de baby’s er straks uitzien, mijmerde VN in het kerstnummer van 1994. Zestien jaar later zocht Rineke Dijkstra hen op. Portret van Elise, Louis en Tex.

Elise: ‘Ik houd heel erg van rust’

‘De foto heb ik van kleins af aan elke dag gezien, hij hing boven het bed van mijn ouders. Sinds zij gescheiden zijn, bijna een jaar geleden, staat het portret bij mijn opa en oma.

Ik vond het moeilijk om te kiezen waar ik ging wonen. Mijn moeder wilde graag dat ik bij haar zou blijven. Maar mijn vader is alleen ’s avonds thuis. Nu ga ik uit school naar mijn...