Je kunt op televisie discussiëren wat je wilt, maar niemand weet nog weet hoe we aanslagen zoals in Parijs kunnen voorkomen.

Na drie dagen talkshowwijsheid valt op hoe machteloos de deskundigheidsindustrie eigenlijk nog is over het fenomeen terrorisme. Het gepanel begint met de vraag of deze aanslag te voorspellen was. De helft zegt: ‘Ja natuurlijk, het was niet de vraag óf, maar wanneer.’ De andere helft valt af, want aan getwijfel heeft het publiek geen behoefte.

Volgende vraag: of het dan niet te voorkomen was geweest. De helft van de helft antwoordt ja, maar uit ook de verplichte mantra ‘dat 100 procent veiligheid nooit te garanderen is.’ De andere helft van de helft zegt nee, want we lopen achter de feiten aan, de terrorist is een lerende tegenstander die ons meestal een stap voor is. Besloten we een jaar geleden nog eendrachtig dat de lone wolf onze grootste bedreiging was, omdat die in zijn eentje werkte en het dus niks opleverde om zijn email te tappen, nu gaat het...