Vertaalde literatuur / ‘Duivels’ opnieuw vertaald

Deze tijd koestert een grote verering voor alles wat klassiek is. Inmiddels mogen we ook auteurs uit de twintigste eeuw daarbij rekenen, voor zover ze dood zijn. Uit die dood staan ze dan weer op in dundruk, ingebonden in marokijn, tot leven gewekt door een uitgever die ze ook na jaren met de grootst mogelijke tegenzin in de ramsj doet. Maar worden deze auteurs daardoor ook wérkelijk weer levend? Ik weet het niet. Een maatstaf zou zijn dat er in de hedendaagse literatuur nog naar hen wordt verwezen als bron van inspiratie. Als zodanig hebben de twintigste-eeuwers een grotere kans dan hun negentiende-eeuwse voorgangers – hoewel een auteur als Stendhal nog steeds breed wordt bewonderd. Zijn tijdgenoot Goethe wordt daarentegen alleen afgestoft wanneer er weer eens een geboorte- of sterfjaar valt te vieren; daarna is hij weer een erg dode schrijver, wiens literaire schaduw nergens meer valt.

Zelfmoord

Dit zou een bespreking van...