Beeldende kunst / Bill Viola in Museum de Pont

De video’s van Bill Viola (1951) roepen tegenstrijdige reacties op. Op zijn best zijn het sensuele vormstudies; op zijn slechtst is het pretentieuze, geëxalteerde flauwekul. Die uitersten komen bij Viola uit dezelfde bron: religie.

In de kabinetten van Museum De Pont in Tilburg is nu een tentoonstelling te zien van Viola’s ‘intieme werk’: video’s van een bescheiden formaat, soms gemaakt als voorstudie, soms als autonoom werk. Het is een klein, maar inzichtrijk overzicht. Er zijn vroege werken, zoals het esoterische Old Oak, waarop een oude eik heel langzaam zichtbaar wordt tegen de achtergrond van een opkomende zon, maar ook relatief nieuwe werken zoals The Last Angel, waarop een engel zich met daverende kracht op het wateroppervlak stort, en dat onderdeel uitmaakt van Viola’s The Passions-reeks. Samen omspannen de twaalf video’s zo’n dertig jaar videokunst.

Motor achter het oeuvre is, zoals gezegd, spiritualiteit. Viola, een oude...