Arthur Japins ‘De man van je leven’

Op bladzijde 210 van Arthur Japins nieuwe roman De man van je leven neemt de verteller even zelf het woord: ‘Ik denk weleens dat alle verdriet uit de wereld zou zijn wanneer mensen elkaar maar gewoon direct zouden zeggen wat ze voelen.’

Een behoorlijk cliché, vermoedelijk onwaar en stilistisch niet fraai. Maar laten we het hem vergeven: als je van iemand dooddoeners kunt verwachten, dan toch van Magere Hein.

Het is deze ‘manifestatie van de dood’ die de lezer door Japins nieuwste gidst. Na een aantal op historische feiten en biografieën gebaseerde romans, is De man van je leven een huiskamerdrama in de traditie van verfilmde theaterklassiekers als Who’s Afraid of Virginia Woolf en Carnage, met een snufje Bergman.

Het uitgangspunt van de roman is eenvoudig maar doeltreffend: Tilly en Markus zijn gelukkig getrouwd, tot Tilly ernstig ziek wordt. Zij gaat, zonder zijn medeweten, op zoek naar een vervangster voor na haar dood. Ze stuit...