In Wageningen vindt men dat een goede wetenschapper zich niet met God encanailleert

een proefschrift zonder dankwoord is als een krant zonder strip. Geen essentie, toch onmisbaar. Strips en cartoons scoren hoog onder krantenlezers, ik vermoed dat dankwoorden honderd procent lezers halen onder degenen die een proefschrift uitgereikt krijgen. In mijn boekenkast staan tal van proefschriften van vrienden en bekenden, waar ik nooit een letter in gelezen heb (kan het niet volgen, interesseert me niet) en die ik ook niet weg durf te gooien (want vrienden en bekenden), maar elk dankwoord heb ik gelezen. Ook in gewone, meestal non-fictieboeken.

In een proefschrift zijn het de enige pagina’s waar de schrijver als individu spreekt en waar je een inkijkje krijgt in zijn of haar persoonlijke relaties. Lectuur van het dankwoord lijkt veel op bestudering van overlijdensadvertenties: met wie hield deze persoon het allemaal? Sommige schrijvers bedanken veel mensen, anderen zijn kariger en het is...