Beatrijs Ritsema schrijft over moderne mores.

Met meer dan gewone belangstelling volg ik de berichtgeving over de epidemie van seksueel geweld op de Amerikaanse universiteiten, omdat mijn dochter binnenkort voor studiedoeleinden afreist naar Californië. Komt ze in een poel des verderfs terecht, waar ze voortdurend alert moet zijn op seksuele belagers?

De cijfers zijn onrustbarend genoeg. Een op de vijf vrouwelijke studenten rapporteert seksueel geweld (niet helemaal duidelijk is of dit alleen over verkrachting gaat of dat er ook intimidatie en ongewenste handtastelijkheden onder vallen) en 7 procent van de mannelijke studenten geeft toe zich aan seksuele agressie schuldig te hebben gemaakt (die 20 procent slachtoffers en 7 procent daders corresponderen niet helemaal met elkaar, tenzij één maniak gemiddeld drie vrouwen pakt).
De verzamelde universiteiten van Californië overwegen nu een ‘Yes means yes’-beleid in te stellen voor seksuele ontmoetingen op de campus om de...