Beatrijs Ritsema schrijft over moderne mores.

De Auvergne is een van de meest onderkomen en armste regio’s van Frankrijk. Vulkanisch gebied, onherbergzaam, dun bevolkt. Al eeuwen lang staat de Auvergnois voor het spreekwoordelijke boertje van buten waar de rest van het land een beetje lacherig op neerkijkt, zeker die lui uit Parijs. Wie daar vandaan komt, stamt eigenlijk uit de Middeleeuwen. Hoewel ze er heerlijke Cantal kaas hebben, kan ik goed begrijpen dat wie daar geboren wordt zo snel mogelijk weg wil, want er is verder niks te doen.

Er zijn ook mensen die er juist naartoe gaan. Niet alleen toeristische passanten die uit zijn op een authentieke ‘La France profonde’-ervaring, maar immigranten die zich er metterwoon vestigen. Voor een habbekrats kun je er een stuk land met een ruïne krijgen. In de NPO-documentairerubriek Holland Doc keek ik naar de film Paradis over Sander en Marie-José uit Nijmegen, veertigers, die hun autarkische droom in de Auvergne meenden te...