Klassieke muziek / Liza Ferschtman

Politiek correct is het niet. Ze twijfelt even, maar waarom zou ze het niet zeggen zoals het is? ‘Klassieke muziek is niet voor iedereen. Het is elitair en dat zal het waarschijnlijk ook blijven.’

Violiste Liza Ferschtman gaat voor naar de woonkeuken in het ouderlijk huis in Bosch en Duin, waar ze de hectiek van het internationale concertleven voor een weekend is ontvlucht. Hier te zijn opgegroeid is een voorrecht, vindt ze. Uit alle ramen klonk muziek: van vader – cellist Dmitri Ferschtman -, moeder – pianiste Mila Baslavskaja -, haar oudere zus aan de piano en kleine Liza op de viool.

Tijd voor vriendinnetjes was er weinig. ‘Ik ben opgevoed met de gedachte dat je je altijd honderd procent moet geven.’ De kritische stemmen van haar ouders reizen altijd mee. Direct na een concert krijgt ze verbeterpunten aangereikt: kan die klank toch niet beter zo? Schuldbewust zegt ze: ‘Nu doe ik datzelfde bij mijn vriend, de bariton André Morsch. Hij vindt dat...