Regel één: iedereen kent iedereen en jij bent nieuw, dus ga er maar vanuit dat je de eerste week langs de kant zit. Twee: ook al ben je nog zo wanhopig, als je gevraagd wordt door iemand die je nog niet hebt zien dansen, moet je weigeren. Drie: als je gevraagd wordt door iemand die een andere stijl danst, moet je weigeren. Vier: weiger de mannen die rondlopen. Vijf: wijs de mannen af die je van achter op je schouder tikken.

Het lijstje dat vrienden me meegaven met wat ik allemaal wel en niet moet doen, spookt door mijn hoofd. Het is donderdagavond en ik rij in een taxi over Avenida Corrientes, de grote zesbaansweg die dwars door Buenos Aires loopt. Het is stil op straat, want het milonga-leven begint pas na middernacht. Ik ben op weg naar El Beso (‘De Kus’), een van de meest traditionele tangosalons in de stad. De vrouwen zitten er aan de ene kant van de dansvloer, de mannen aan de andere kant. Als ik de trap op loop, klopt mijn hart in mijn keel.

Ik moet dus geduld hebben...