Roman

Over aandacht had de zestiende-eeuwse schrijver Michel de Montaigne niet te klagen, maar toen hij op zijn oude dag een brief kreeg van een hem onbekende jonge vrouw die hem hevig bewonderde, was hij toch onder de indruk. De twee kwamen met elkaar in contact, en Montaigne, hoewel getrouwd en vader van een dochter, nam de jonge vrouw op ‘als aangenomen kind’ en onderrichtte haar in het schrijven. Na zijn dood nam zij de tekstbezorging van Montaignes Essais op zich. Ze komt er zelfs in voor: in het essay ‘Over eigenwaan’ waarin hij schrijft dat Marie de Gournay het nog ver zal brengen.

ziedaar de historische gegevens waarop Jenny Diski, Britse romanschrijfster en journaliste, haar roman De dochter van Montaigne (in het Nederlands vertaald door Inge Kok) baseert. En een roman is het inderdaad, want negenennegentig procent van de inhoud is verzonnen. Het gegeven prikkelt de fantasie, want wat we ook weten is dat Marie de Gournay na de dood van Montaigne – hij stierf vijf jaar na...