Sorry, zei Rutte. Sorry, zei Samsom. Sorry dat de ánder (of het nou de kiezer of couveusebaby PvdA is) het minder goed door had dan ikzelf. Ja, hé! Zo kunnen wij het ook.

De boerkini-discussie maakt het leven er niet gemakkelijker op. Dat was al zo toen de lucht grijs was en je je boerkini-onklare lijf simpel onder een kuikengele regenponcho kon verhullen. Maar toen kwam opeens die hittegolf en moest je je als vrijgevochten vrouw niet alleen druk maken over ingegroeide haartjes, sinaasappeldijen en neonkuiten, maar ook over hoeveel bloot de westerse beschaving eigenlijk het bést diende. Zo’n stuk plakkerig textiel herinnerde ons persoonlijk inderdaad wat veel aan het afzwemmen, maar al die korte broeken en teenslippers op kantoor leken ook weer niet direct het hoogtepunt van ‘onze manier van leven’.

In minirok stond je dan maar in de rij voor de koffieautomaat de Verlichting uit te dragen. Al het naakt bleek plotseling functioneel – decolleté ergo sum – en ook...