De stukjesschrijver zuchtte diep. Ook deze week stond hij weer voor de verantwoordelijke taak het belangrijkste nieuws van de voorbije dagen van snedig commentaar te voorzien.
Doorgaans ging hem dat tamelijk eenvoudig af. Hij koos een onderwerp waarvan de kranten bol hadden gestaan, vormde zich een mening die niet al te veel woorden in beslag nam, trok met enige lenigheid van geest een parallel met tenminste drie andere nieuwsberichten die, als je het maar wilde zien, van exact hetzelfde laken een pak waren, voegde hier en daar een ironisch terzijde toe en verwees voor het nodige gewicht nog even naar de geschiedenis en/of een willekeurig artikel uit de Frankfurter Allgemeine. Ondertussen deed hij hard zijn best de feiten vooral niet dood te checken, want anders kwam dat stukje natuurlijk nooit af. Zo gingen al die andere commentatoren en columnisten ook te werk, wist hij, al...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.