Roman / ‘De buurman’ van Voskuil

De schrijversweduwe geldt in de letteren als een harpij die na de dood van haar man de intieme geschiedenis wil herschrijven: hij hield slechts van haar; naar andere vrouwen taalde hij niet; ruzies kwamen niet voor; alles was sprookjesachtig perfect. Brieven, dagboeken en geschriften die anders beweren, verdwijnen knisperend in het haardvuur.

Gelukkig behoort Lousje Voskuil-Harpers niet tot die geborneerde soort. Eerst gaf ze al de huwelijksroman Binnen de huid (2009) vrij, nu volgt een tweede postume roman: De buurman. J.J. Voskuil (1926-2008) voltooide dat semi-autobiografische boek in 2001, maar hield het op aandringen van zijn vrouw in portefeuille. Haar bezwaar was niet het geruzie tussen de echtelieden, maar het risico dat een van de andere hoofdpersonen erdoor gekwetst zou kunnen worden. Inmiddels is die overleden en daarmee is het bezwaar vervallen, meldt mevrouw Voskuil in het voorwoord van De buurman.

Het aardige is dat die handelwijze...