De staatkundige betekenis van een nek-aan-nekrace tussen Rutte en Roemer is nul komma nul

In de jaren zeventig bedachten Hans Wiegel en Ed van Thijn de polarisatiestrategie. PvdA en VVD konden met verkiezingen in zicht niet genoeg op elkaar afgeven.

De sociaal-democraten maakten de liberalen voor genadeloze kapitalisten uit, vuile schoften die het alleen ging om halen, hebben en houden. De VVD schilderde op haar beurt PvdA-leider Den Uyl af als een man met een gapend gat in zijn hand. ‘Sinterklaas bestaat, daar zit hij’, om een van Wiegels beroemdste uitspraken tijdens een televisiedebat aan te halen. In werkelijkheid hadden de roden en de blauwen niet zo’n hekel aan elkaar als het leek. Het punt was meer dat ze er allebei belang bij hadden de ander tot vijand te verklaren. Alleen de PvdA was groot genoeg om een inhalige maatschappij te voorkomen. Een stem op klein links grut als de PPR en de PSP was een verloren stem, luidde de verborgen boodschap van de sociaal-democratische...