Vandaag won Alex Boogers de Boekhandelsprijs 2016 voor Alleen met de goden. Boogers’ verrotte jeugd is zijn Fundgrube. Daar komt hij nooit los van en dat moet ook niet, want dat maakt zijn proza zo geladen.

 Deze recensie van Jeroen Vullings verscheen voor het eerst op 19 maart 2015.

Hij wil ‘de wereld opeisen’. Dat zegt Aaron Bachman, hoofdpersoon uit Alex Boogers’ roman Alleen met de goden. Op het moment dat hij dat zegt, bij het behalen van zijn mavo-diploma, heeft hij nog een lange weg te gaan, zoals de paar honderd te lezen pagina’s al suggereren. Maar uit de paar honderd die diezelfde lezer dan verslonden heeft, ja verslónden, is duidelijk dat dit in vijf jaar tijd behaalde mavo-diploma een godswonder is.

Weinig romanpersonages hebben het in hun jeugd zo zwaar gehad als Boogers’ Zuid-Hollandse eenzaat. Hij is de ultieme belichaming van het spreekwoord ‘wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje’. Het begon er al mee dat hij in armoede in...