De coalitie tegen Assad is langzamerhand een merkwaardig gezelschap. Rusland, bedankt.
Schot
Schot

Het Syrië-veto van Rusland en China in de Veiligheids­raad heeft, zacht gezegd, verwarrende reacties losgemaakt. Voor wie het is vergeten: een VN-resolutie waarin het vertrek van Assad werd gevraagd en het geweld tegen de burgerbevolking werd veroordeeld zonder met ingrijpen te dreigen, ging de Rus­sen en Chinezen nog te ver. De Russen vonden het een verkapte eis tot regime change, en daar doen we na Libië niet meer aan mee.

Minister van Buiten­land­se Zaken Lavrov deed er nog een schepje bovenop door de indieners van de resolutie ervan te beschuldigen de dialoog tussen de Syrische partijen te ondermijnen. ‘Huichelarij’, fulmineerde Hillary Clinton, en stelde Rus­land en China verantwoordelijk voor de gevolgen. ‘Walgelijk’, kwalificeerde de Ameri­kaan­se ambassadeur Susan Rice het veto. ‘But what’s the endgame?’, wierp Lavrov tegen. ‘U wordt bedankt,...