Het is zo’n band waarbij de mannen dezelfde haardracht hebben als de vrouwen. Op de drummer – met baard – en de celliste – met imponerend rode waaier – na dan. Bij de Amerikaanse band Espers gaan de heldere klanken van akoestische gitaren en ijle zang harmonieus samen met een subtiele fuzzgitaar, synthesizers en soms heftige strijkerspartijen. Is Espers overgestraald uit de jaren zestig?

Je had het bijna gedacht toen de band onlangs optrad in een goed gevulde bovenzaal van Paradiso. Espers maakt het soort psychedelische folk waarvan je dacht dat het totaal niet meer in deze tijd past. Het tegenovergestelde blijkt waar: dit is juist muziek die bloeit. En niet meer alleen in het ondergrondse circuit.

Twee jaar geleden verzamelde zanger Devendra Banhart zijn muzikale vrienden en geestverwanten op de cd Golden Apples of the Sun. Espers uit Philadelphia, toen nog een trio, kreeg een plek, evenals de zussen van Coco Rosie en hun inmiddels ook in Nederland populaire boezemvriend...