<div class="wpg-element lead-bold">
Asielzoekers in tenten en misschien in lege gevangenissen, Somaliërs die ineens moeten bewijzen dat ze vluchtelingen zijn, meer bevoegdheden voor opsporingsambtenaren: wat bezielt de ooit zo milde staatssecretaris Albayrak?
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
Wat is er gebeurd met Nebahat Albayrak? Aan het begin van haar termijn als staatsecretaris van Justitie leek de bewindsvrouw nog vastberaden een heel andere wind door Den Haag te laten waaien dan de ijzige kou die haar voorganger Rita Verdonk vier jaar lang had voortgebracht. Albayrak voerde de ene na de andere versoepeling van het asielbeleid door en kwam daarmee al snel te boek te staan als mild. Niets waarvoor een PvdA&#8217;er zich hoeft te schamen, zou je zeggen. Toch doet Albayrak de laatste tijd opvallend hard haar best dat imago weer kwijt te raken.
Zo werd twee weken geleden bekend dat het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) tweehonderdvijftig asielzoekers had ondergebracht in een grote kunststof tent. En dat honderden andere vluchtelingen wegens ruimtegebrek hetzelfde stond te wachten. De Tweede Kamer en organisaties als Vluchtelingenwerk waren woest. Hoe had staatssecretaris Albayrak het zover kunnen laten komen? Veel van deze mensen waren gevlucht uit oorlogsgebieden als Irak en Somalië. Die kon je hier toch niet met zijn allen in een tent dumpen?
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
Maar Albayrak deed alsof haar neus bloedde. Ze sprak niet over &#8216;tenten&#8217;, maar over &#8216;paviljoens die we kennen van grote evenementen&#8217;. En dat mocht volgens haar &#8216;acceptabele, fatsoenlijke opvang&#8217; heten.
Zogenaamde pleegkinderen Eerder al was Albayrak een andere suggestie aan de hand gedaan om de problemen bij de opvang van asielzoekers op te lossen. Was het geen goed idee, had het CDA geopperd, om de vluchtelingen te huisvesten in leegstaande gevangenissen? De staatssecretaris had immers net aangekondigd acht gevangenissen te willen sluiten omdat tweeduizend cellen onbezet waren. Een tamelijk bizar plan, zo leek het. Wie net allerlei verschrikkingen in zijn thuisland is ontvlucht en bovendien helemaal niets op zijn kerfstok heeft, hoort niet in een gevangenis. Zelfs niet als zijn cel ter compensatie wordt opgefleurd met een gezellig vaasje bloemen.
Maar Albayrak vond het wél een goed plan en beloofde de mogelijkheden te onderzoeken. Al was het maar, zo zei ze, omdat de honderden gevangenisbewakers die ze eigenlijk moest ontslaan, dan voortaan op asielzoekers konden gaan passen.
Vorige maand stelde Albayrak zich ook al zo stevig op. Toen besloot ze ineens het categoriale beschermingsbeleid voor vluchtelingen uit Somalië op te heffen, wat in de praktijk betekende dat die niet langer automatisch een tijdelijke verblijfsvergunning kregen, maar voortaan weer individueel moesten gaan aantonen dat ze in hun thuisland gevaar liepen. De reden: Albayrak vermoedde misbruik van de regeling. Veel Somaliërs lieten zogenaamde pleegkinderen overkomen, die hoogstwaarschijnlijk helemaal geen familie waren.
Hobbels wegnemen Dat Albayrak mogelijk misbruik wilde bestraffen is begrijpelijk. Maar om dan maar meteen iedereen terug de oorlog in te sturen die niet kan bewijzen dat die ene kogel destijds voor hém was bedoeld, lijkt buiten proportie.
De staatssecretaris had overigens ook nog wel een idee hóé ze vreemdelingen die niet hier mochten blijven het land uit wilde krijgen. Ze kondigde aan de opsporingsbevoegdheden van de vreemdelingenpolitie te gaan uitbreiden. &#8216;Onnodige hobbels wegnemen,&#8217; noemde ze dat. Om er aan toe te voegen: &#8216;Het einde van onze creativiteit is nog lang niet in zicht.&#8217;
En dat uit de mond van de vrouw die ooit het illegalenbeleid van het kabinet CDA/VVD/LPF &#8216;veel stoere taal, weinig zoden aan de dijk&#8217; noemde. Albayrak hekelde destijds de hoge kosten van dat beleid en de strijdigheid ervan met internationale verdragen. Op deze manier word je &#8216;asoland nummer 1 in Europa,&#8217; zei ze toen. Maar nu de PvdA kiezers kwijtraakt aan de PVV, gelden kennelijk andere principes. Een verharding die ook al waarneembaar was in het integratiebeleid van de PvdA. Albayrak wil nog wel mild zijn, maar kan het om partijstrategische reden niet meer. En de asielzoeker heeft het nakijken.
</div>

Gerelateerd