Arm klein, misvormd hondenrasje. Leidt het internet tot dierenmishandeling?

Toen ik nog in een koffietentje werkte, kwam daar in het weekend vaak een jongen die een mopshondje bij zich had. Het was een lijvig beest, met kromme pootjes en een tong die altijd een beetje naar buiten hing. Hij liep met kleine, voorzichtige pasjes, zijn blik gefixeerd op de grond, alsof hij pas net had leren lopen. Zijn naam was Bartje. Je hoorde het tweetal altijd al van verre aankomen, want Bartje kon geen stap zetten zonder dat er een schorre doodsrochel uit zijn scheve bekje ontsnapte. En anders werd zijn gepiep en gereutel wel overstemd door de verrukte kreetjes van aaigraage omstanders, want overal waar Bartje kwam liet hij een spoor van vertedering achter. Iedereen was dol op Bartje.

Nou was Bartje in al zijn mismaaktheid inderdaad heel schattig, maar soms was het bijna pijnlijk om naar ‘m te kijken als hij zo hoestend en proestend langs de bar waggelde. Het hondje leek permanent in gevecht om...