Er zijn elke week te veel onderwerpen waarover ik in deze column zou willen schrijven. Spijtig schrap ik er negenennegentig, hopend dat het ene dat overblijft de keuze waarmaakt. Veertig jaar lang perste mr. G.B.J. Hiltermann, zondagmiddag om tien over één ’s middags, honderd onderwerpen in zeven minuten stamppot in de rubriek De toestand in de wereld. Daar viel alles onder, van Adenauer tot Tsjoe En-lai, van de Cuba-crisis tot de oorlog in Algerije, en met een scheutje Luns leek het er meestal ook nog op of Nederland in al die roerigheid een rolletje speelde. De verbindende moraal was meestal dat het een gevaarlijke wereld was, waarin we wel op onze tellen moesten passen.

Dit is wat hij deze week bij het zondagmiddagse kommetje aspergesoep zou hebben gezegd:
‘Dames en heren luisteraars, het zijn zonder enige twijfel niet de gelukkigste momenten van de jeugdige president Barack Obama geweest, de afgelopen week. In eigen huis verloor zijn partij de tussentijdse...