Een combinatie van melodrama en inzicht in de menselijke natuur, dat vind je nog bij ‘De Thibaults’, het familiedrama van een vergeten Nobelprijswinnaar.

We kunnen verbaasd doen over obscure eerdere winnaars van de literaire Nobel­prijs. Want ja, in 1904 werd Frédéric Mistral uitverkoren, in 1915 was het Romain Rolland, wie kent ze nog, leest ze nog? Het is maar de vraag hoe een literatuurminnaar over pakweg een kwart eeuw de uitverkiezing in 2008 van Jean-Marie Gustave Le Clézio beziet; ik begrijp daar nu al niks van. En toch, de Nobelprijs: zulke nu vergeten schrijvers moeten toen als reuzen gezien zijn.

Dit als inleiding bij de Nederlandse vertaling van Roger Martin du Gards De Thibaults. Al­thans: het eerste deel, de eerste zes boeken van deze oorspronkelijk achtdelige roman fleuve in één band. Goed voor 862 in verzorgd en soepel Neder­lands gestelde pagina’s. Het tweede (en laatste) deel komt volgend jaar uit. De romanreeks Les Thi­baults verscheen tussen 1922...