Ze staan niet op de bestsellerslijst en worden soms niet eens gerecenseerd. Dit is het eerlijke verhaal van Henk van Straten en andere ‘marginale’ auteurs. Waarom blijven zij schrijven?

In 2009, na de publicatie van zijn vijfde roman, De onderbreking, kreeg schrijver en leraar Thomas van Aalten van zijn uitgever te horen dat ze geen Boekenbaluitnodiging voor hem hadden.

Er waren nu eenmaal meer schrijvers dan kaartjes en daarnaast hadden ze ook hun personeel nog. Desalniettemin wist Thomas binnen te komen. Dankzij een schoonmaker. Via een zij-ingang. En wie waren de eerste gasten die hij rustig van een biertje zag nippen? De bloggers Bert Brussen en Ernst-Jan Pfauth. ‘Dat geloof je toch niet!’ roept de auteur lachend, tegenover me in café-restaurant De Ysbreeker te Amsterdam. ‘Ik had vijf romans op m’n naam staan en ik kreeg geen kaartje. En deze twee jongens, die weet ik veel wat met het ínternet doen, die waren wél uitgenodigd?’

Ik spreek de dertiger – auteur...