25-08-2007

In het Engels schrijf je Beirut. In het Nederlands Beiroet, maar de mooiste manier om de naam van deze stad te schrijven is het Franse; Beyrouth.

Wat je over een plek denkt, heeft te maken met op zijn minst drie dingen: wat je weet over een plek, wat je je ervan voorstelt en hoe je je voelt. Beiroet gaat daarom de eerste dagen niet over zichzelf maar over Kairo. De stad waar ik een jaar terug vier maanden werkte aan mijn project ‘The last Tourist’.

In Kairo lonkte Beiroet al. De populairste zangeresjes en films kwamen uit Libanon en de leukste plekken serveerde uitsluitend de Libanese mezze als specialiteit. Toen ik na vier verstikkende maanden uit Egypte vertrok en in de taxi op weg was naar het vliegveld klonk er een liedje op de autoradio. Een man zong met smart ‘Beeeirroooet, Beeeirrooooet’. De taxichauffeur vertelde dat het liedje over de meisjes ging daar. Dat de mooiste meisje uit Libanon kwamen en of ik dat dan nog niet wist.

De vriendin waar ik de...