Reportage / Dubbele moraal

Als ik terugdenk aan het dorp waar ik ben opgegroeid, denk ik altijd in iconen. Ik denk aan John, de dorpsgek, die elk halfuur met schelle stem ‘Radio 538! In de ether!’ riep. Aan Yousef, een van de weinige ‘buitenlanders’ in het dorp, en daarmee ook meteen de enige bij ons die regelmatig een gevangenis vanbinnen zag. Aan Jos, die een ‘poot’ en dus altijd het mikpunt van spot was. Aan Jantje Pis, de clubscheidsrechter van de lokale voetbalvereniging, die door een fysiek ongemak ooit tijdens een wedstrijd per ongeluk een speler had ondergeplast. Aan Erwin de Clown, van wie het geen geheim was dat hij, uitgedost met pruik en rode neus, zijn geslachtsdeel toonde aan kleine kinderen in het park.

En ik denk aan Chantal. Want zo heette ze eigenlijk, al noemde buiten haar directe omgeving bijna niemand haar zo. Wie over haar sprak, en er werd veel over haar gesproken, had het vrijwel altijd over Chandel. Een bijnaam waarvan ik nooit precies geweten heb hoelang...