Terwijl de vier grootste olielanden een wanhoopspoging deden in Qatar een akkoord te bereiken, werd de OPEC door insiders doodverklaard. En dat zegt iets.

Een deel van de wereldpolitiek wordt bepaald door de olieprijs. Wie veel verdient aan olie heeft macht. Het goedje is belangrijker dan, zeg, tomatensap of groene thee, dus de bezitter ervan kan de niet-bezitter zijn wil opleggen. Een daling van de olieprijs, zoals de afgelopen twee jaar, van 115 naar 30 dollar per vat heeft gigantische gevolgen. Er schuift 3000 miljard dollar per jaar van olieproducenten naar olieconsumenten. Dat beïnvloedt belangen en machtsverhoudingen wereldwijd. Het heeft de befaamde columnist Thomas Friedman tot het formuleren van de Eerste Wet van de Oliepolitiek verleid: olierijkdom stijgt leiders (Poetin, Chavez) naar het hoofd, ze worden overassertief in hun buitenlands beleid en gaan zich in eigen land ook als machtige baasjes gedragen. En omgekeerd: zodra de prijs daalt, krijgen ze onvermijdelijk...