theater

In de coulissen klinken opgewonden meisjesstemmen. Rennende voeten, gegiechel, geduw en gegil. Er moet een hele zwerm meisjes in aantocht zijn. Dan betreden ze het toneel en zijn het er maar drie. En ze zijn ineens geheimzinnig stil. Met lange jassen aan en hoedjes op staan ze te dralen in de hoge slaapkamer vol ouderwets meubilair, varens en schilderijen. De deur waardoor ze zijn binnengekomen, hebben ze haastig dichtgeduwd, alsof ze opgelucht zijn dat ze veilig binnen zijn. Maar ook hier worden de meisjes bekeken, en dat weten ze.

Nadrukkelijk vangen ze de blikken van de toeschouwers terwijl ze zich nestelen in de salon. De één kruipt nuffig met een boek in een rieten stoel en heeft meteen reuze pret om wat ze allemaal leest. De tweede showt de hooggesloten jurk die onder haar jas tevoorschijn komt, waarvan ze de rokken met een lint koket hoog had opgebonden, voor buiten. En de derde haalt gezelschapsspelletjes vanonder een bankje tevoorschijn en laat die zwijgend...