Wat schuilt er allemaal achter de ‘hetze’ tegen de scooters in fietsstad Amsterdam? Over brutale Turken en Marokkanen en de arrogantie van de hoogopgeleide, dus niet-brommende elite op het overvolle fietspad.

Het rinkelende geluid van staal op beton echoot door de werkplaats als een monteur zijn sleutel laat vallen. ‘Ik ben Egyptisch opgevoed,’ zegt de monteur, een bleke twintiger die oprijst achter een scooter op een brug. ‘Dat betekent dat ik me netjes gedraag, heel anders dan sommige Marokkaanse klanten die hier onbeschoft komen doen. Ook mijn vrienden zijn oké, maar ik heb er inmiddels verschillende verloren. Allemaal dood op de brommer, of de motor.’

De andere monteurs knikkend instemmend bij Jeffa’s Scooter Service, een scootergarage in Amsterdam waar het altijd druk is. Ook de anderen hebben maatjes verloren. ‘Ik heb genoeg begrafenissen gezien,’ zegt de half-Surinaamse eigenaar Michael ‘Jeff’ Hofman. ‘Mijn teller staat op twintig, mij zien ze...