De dichter, die in Amerika is geboren maar al decennia in een Oost-Europees land woont, is een vriend van de Mensendokter, maar ook vrienden hebben soms advies en hulp nodig. En cognac. Gezeten naast zijn vrouw in een Italiaans restaurant op Manhattan sprak de dichter: ‘De mensen begrijpen me niet meer, alleen de Grieken en de Marokkanen begrijpen me nog. In Griekenland komt er binnenkort weer een dichtbundel van me uit.’

De dichter was aan het hoesten, daarom wilde hij de maaltijd met cognac beginnen. Hij nam een grote slok, het hoesten werd even minder. ‘Misschien begrijpen de mensen poëzie an sich niet meer,’ zei hij. Dat leek de Mensendokter een plausibele hypothese. De poëzie heeft de plaats ingenomen van de vrouw met de baard op de kermis.

‘En waar moeten we in de toekomst van leven?’ vroeg de dichter. Het was duidelijk dat hij nauwelijks antwoord op deze vraag verwachtte. ‘Mijn vader heeft indertijd vier plaatsen op een begraafplaats hier in New York gekocht....