De Mensendokter adviseert over de perikelen van Google, rouw, fascinatie en een leven zonder een abonnement op Vrij Nederland.

Ik word er gek van dat gesprekken steeds onderbroken worden doordat we dingen willen opzoeken op Google. Begrijp me goed: ik doe het zelf ook. Dan heb je het over een leuk hotel, en google je toch even de naam die je vergeten bent, etc. Zal dit nu steeds erger worden en met betere technologie worden geholpen of zullen we googlevrije gesprekken moeten afspreken? – Klaas, Weesp
Ik heb de indruk dat sommige mensen tijdens een gesprek hun telefoon pakken om zogenaamd iets op te zoeken, maar in werkelijkheid om e-mail en andere berichten te lezen. Zeg dan: ik lees liever mijn e-mail dan met jou te praten.

Het kan erger. Stel dat iemand tijdens seks zegt: ‘Ik moet even iets op Google opzoeken.’

Omdat het dwangmatig kijken op de telefoon mij is gaan tegenstaan, heb ik het geluid uitgezet. Zo’n geluidje dat zegt: u hebt een sms’je, dat is toch een soort superego dat je maant meteen te lezen en in veel gevallen ook nog meteen te reageren.

Ik heb Vrij Nederland opgezegd. Ik zal u missen. En Siegfried Woldhek. – Marie-Cécile Moerdijk, Mariëngaarde, Tilburg
Als u mij zult missen, waarom zou u het dan doen? Is uw geld soms op? Ik weet dat u op leeftijd bent, maar er is geen reden een voorschot op de dood te nemen. Neem contact op met Vrij Nederland. Zeg dat de Mensendokter u heeft gestuurd, dan krijgt u wellicht korting.

Waarom leven wij mensen wat is ons doel we zorgen alleen maar voor vervuiling in het milieu? – Fenna, 12 jaar
Tenzij je gelooft in God of een machtig en intelligent Superschepsel is er geen reden waarom wij leven. Het noodlot, zo moet je God wel noemen als je twijfelt aan Zijn bestaan, heeft geen plannetje met ons, dus moeten wijzelf plannen voor ons verzinnen. Daar gaat het overigens meestal mis.

Zodra mensen al te zeker lijken te weten waarom zij op aarde zijn, worden ze onverdraaglijk. Formuleer dus een bescheiden, individueel doel, bijvoorbeeld: ik leef om papa en mama gelukkig te maken, maar weet dat er andere doelen mogelijk zijn. Je kunt ook denken, wat mijn instelling is: nu ik er eenmaal ben, moet ik maar blijven.
Filosofen en andere denkers vragen zich weleens af of het beter zou zijn om niet-geboren te zijn.

Het antwoord op die vraag is lastig, omdat we niet weten hoe het niet-geboren zijn aanvoelt. Ja, we zijn slecht voor het milieu, (lees: de natuur), maar vroeger was de natuur slecht voor ons. Wij hebben gewonnen van de andere beesten, maar ik sluit niet uit dat de natuur nu via een omweg wraak zal nemen.

Weet je genoeg? Of zou je toch liever willen dat er een wezen was dat een plan met ons mensen had?

Ik lees ‘Moedervlekken’. Elke avond als ik naar bed ga, denk ik: ha, daar ligt Arnon Grunberg op me te wachten. Vindt u dat gek? Of niet? Ik ben 67 en heb geen piemel maar ben wel een moeder, ook een beetje raar. – Klaske
Ik lig ook op u te wachten, maar in mijn eigen bed. Weet u wat ik nou zo leuk zou vinden? Dat u langskomt met een voorbindpiemel. Als uw kinderen dat goed vinden natuurlijk. Onlangs besefte ik dat ik het liefst de fantasie van alle mensen wil zijn.

Eergisteren is mijn vader overleden. Ik moet beslissingen nemen over zijn begrafenis, maar ik heb nauwelijks kunnen slapen en kan niet goed oordelen nu. Ik ben (was) een echte vadersdochter en wil dat zijn begrafenis zo goed mogelijk is. Daarom heb ik de uitvaartonderneming gevraagd de begrafenis een maand uit te stellen. Dit is eventueel mogelijk, zeggen ze, maar hoogst ongebruikelijk. Wat moet ik doen? –Anoniem
Mag ik u dit afraden? Een begrafenis hoeft geen perfecte toneelvoorstelling te worden. Het is bovendien niet het enige moment waarop rouw collectief kan worden ervaren. Begraaf nu, rouw over een maand.