Samplekunst / Interview Eboman

Op het podium produceert de drummer een fikse breakbeat. Met elke slag op de snaredrum schrikt achter hem op een groot beeldscherm actrice Uma Thurman steeds opnieuw wakker. Als de drummer de hi-hat van het elektronische drumstel raakt, komt een mug in beeld die Thurman prikt. Bij de bassdrum schiet ze omhoog in haar bed. De openingsscène van Quentin Tarantino’s Kill Bill I flitst verknipt voorbij op het scherm. Naast de drummer staat een man die beplakt is met sensoren. Hij maakt gekke ritmische bewegingen die de schreeuwende Thurman scratchende effecten meegeeft.

Gelukkig legt samplekunstenaar Eboman tussen de chaotische nummers uit wat hij nou precies doet op deze zondagmiddag in het Utrechtse grand café de Winkel van Sinkel. De sensoren op zijn lichaam zijn onderdeel van een ‘samplepak’, een muziekinstrument met software die hij zelf ontwikkelt. Zowel de sensoren als het drumstel staan direct in verbinding met audiovisuele samples op de...