Beschouwing / Het grensgebied tussen fotografie en film

Zitzakken in een museum, het heeft iets tegendraads. Voor een schilderij staat maar zelden een luie stoel. Een iele vensterbank of een keihard zitelement, meer comfort kan de kunst ons meestal niet bieden. Kijken mag geen ontspannende bezigheid zijn, de ruimtes zijn ingericht op dóórlopen.

De ontdekking van de traagheid heet de tentoonstelling van kunstenaarsinitiatief KW14 die vorige week werd geopend. Neergezegen op een Fatboy – het populaire zitzakkenmerk had de boel wel kunnen sponsoren – moet je toegeven aan je eigen traagheid. Dat komt goed uit, want op de tentoonstelling zijn louter video’s en films te zien, en die vereisen de nodige kijktijd.

Eindeloos zou je kunnen kijken naar Sur Place van Job Koelewijn, een ijzersterke film van een half uur die slechts één ding laat zien: een wielrenner vlak vóór het moment dat een wedstrijd begint. Hij zit al op het zadel en kan alleen overeind blijven door zijn fiets...