Slachtoffers en nabestaanden krijgen een steeds grotere rol in de rechtspraak. Maar hoe rechtvaardig is dat eigenlijk? ‘Het slachtoffer is niet op waarheidsvinding gericht, hij wil alleen erkenning van leed.’
Het is woensdagochtend 6 maart. In het Haagse Paleis van Justitie hebben zich zo’n honderd mensen verzameld, bijna allemaal familieleden en vrienden van het gezin Pieterse uit Nootdorp. Ze omhelzen elkaar. Vandaag dient de zaak tegen Stanley A., die terechtstaat voor het doodsteken van de vijftienjarige Ximena Pieterse.
A., een zesentwintigjarige man met een tbs-verleden, heeft de moord bekend. Bij aanvang van de zitting richt rechter Elianne van Rens zich tot de zaal om het ‘diepe medeleven van de rechtbank met u allen, en in het bijzonder de familie en vrienden van Ximena’ te betuigen. Ze zal proberen de gruwelijke details van de moord zo min mogelijk aan bod te laten komen, uit piëteit met de vele jongeren in de zaal.
Bij het...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.