Profiel / Karel van het Reve

Het leek Karel van het Reve niet zo erg om dood te gaan. De dood hoort er gewoon bij. ‘Ik denk vaak: in 2003 zul je wel niet meer bestaan. Maar bij de spoorwegstaking van 1903 bestond je ook niet. Nou, dat is me uitstekend bevallen, dat ik met die spoorwegstaking niets te maken had.’

En als hij eenmaal dood zou zijn, hoefden ze ook echt geen straat naar hem te vernoemen. Hoewel, dat pleintje bij de Ploegstraat in Betondorp, waar Gerard en hij opgroeiden, zou misschien hun namen kunnen krijgen. ‘Je hebt toch ook straten die naar twee lui genoemd zijn? De Gebroeders Karamazov-straat of zo?’ Dat zag hij wel voor zich: het ‘Gebr. Van het Reve-plantsoen. ”Gerben van het Reve-plantsoen” wordt het dan vanzelf. Dat zou wel aardig zijn.’

Tot een straat heeft Karel van het Reve het twaalf jaar na zijn dood nog altijd niet geschopt. Maar zijn verzameld werk is eind deze maand inmiddels wel gevorderd tot deel zes (van in totaal zeven delen.) Hij is minder bekend...