Op de eerste bladzijde van Ravel treffen we Frankrijks beroemdste componist van de twintigste eeuw aan terwijl hij uit zijn badkuip oprijst, waarna hij toilet begint te maken. Een passend begin van deze kleine roman, want Maurice Ravel besteedde overdreven veel zorg aan zijn uiterlijk. Het is 28 december 1927, de dag vóór een maandenlange tournee door Amerika. Tevens de dag waarop hij, op de kop af, nog tien jaar te leven heeft. In Ravel biedt Jean Echenoz (1947) een fictionele beschrijving van deze laatste tien levensjaren, waarbij hij zich baseert op het weinige dat over de componist bekend is.

Het beeld dat Echenoz van Ravel schetst, is niet bepaald hartverwarmend: hij komt naar voren als een ijdele, afstandelijke man die aan degenen die hem met zorg omringen (zijn huishoudster en vele vrienden, of beter gezegd bewonderaars) niet half zoveel aandacht schenkt als aan zijn garderobe. Hij is altijd gekleed volgens de laatste mode en maakt de overtocht naar Amerika met een...