Korte verhalen / Joubert Pignon en Mirjam Brandenburg

Eerst dit: in de huidige literaire conjunctuur mag de vlag uit voor de uitgever die nog verhalenbundels het licht laat zien. Als die niet geschreven zijn door vlotte BN’ers raak je ze aan de straatstenen niet kwijt. Een gevestigde literaire naam is geen garantie meer om dat tij te keren. Onlangs vernam ik dat de boekhandels van de vakbekwame verhalenbundel van een gelauwerd schrijfster slechts honderd exemplaren inkochten. Dan heeft het, commercieel beschouwd, eigenlijk geen zin meer om zo’n kwaliteitsboek uit te geven. Op een andere manier wel: alleen de uitgever die zich waagt aan toekomstige winkeldochters als verhalenbundels en poëzie mag zich literair noemen. Kwestie van: wat terug doen voor de literatuur.

Verhalendebuten uitgeven lijkt, in de lijn van het bovenstaande, helemaal suïcidaal voor een uitgever. Maar een weerkerende impressie in Joubert Pignons verhalendebuut Er gebeurde o.a. niets maakt korte metten met...