<div class="wpg-element paragraph">
12-01-2008 Grijs
Er was eens een kat die zat op zijn gat. Dat gat stuitte niet tegen het stuitje, dus die kat spinde en spon, totdat er een vreemd gewurm in haar achterwerk begon. 
U las: ‘Er was eens een kat die zat op zijn gat’, en u dacht, als typisch mannelijke lezer of als typisch vrouwelijke lezeres – dat moet u zelf weten – dat met ‘zijn gat’ werd bedoeld: ‘het gat van de kat’. Maar het was het gat van een muis die zijn huis had vlak onder de vloer waar de kat op zat. Het woord ‘zijn’ is onduidelijk, maar bij die vrouwelijke kat had zijn moeten zijn: ‘haar’. De muis rook muizenvlees uit de kat haar gat en kroop daar naar binnen. De kat dacht: ‘Mooi, een muis in mijn buik zonder dat ik een poot heb hoeven uitsteken. Poot slaat dood, maar gat krijgt wat.’ Ach, wat kan het u schelen wat die kat dacht en hoe een muis uit zijn huis in de buik van een kat kan klauteren. Er zijn belangrijkere dingen.
Ik zat op mijn fiets en reed hard naar het westen. Er woei een harde westenwind. Ik had voor op mijn stuur een grote molen gemonteerd met doorzichtige hardplastic wieken. De westerstorm deed de molen hard draaien. Aan de as van de molen zat een ketting. Die ketting liep naar de as van het achterwiel van de fiets. De molen deed het achterwiel draaien, zoals een windmolentje langs de weg de straatlantaarn van elektriciteit voorziet. Elektriciteit is een omweg. Niemand heeft zin om een schok te krijgen. De helft van de elektriciteit wordt verspild door het slijten van de kabels, het versturen van de elektriciteitsnota’s en het verwarmen van lampen die we nodig hebben om die elektriciteitsnota’s te lezen. 
Nee, dan de tegenwind die met een fietsketting mijn achterwiel aandrijft! Heb ik de wind mee, dan draai ik mijn fiets om en mijn achterwiel laat het molentje vrolijk draaien. Er zijn belangrijkere dingen.
Dat Obama over een jaar het machtigste land ter wereld denkt te besturen is even raar maar waar als het feit dat Osama nu denkt het machtigste land ter wereld te kunnen kapotgooien. Obama en Osama gaan bij elkaar zitten in Ohama. Ze worden het eens: Allah is het Arabische woord voor God. God met zachte G en d is het Amerikaanse woord voor de Nederlandse God met een scherpe G en een harde d, die de Duitsers zelfs met twee t’s schrijven. Gott is geen Duitser, geen Nederlander en geen Arabiër. 
De topconferentie in Ohama is na een avondmaaltijd klaar. Osama en Obama besluiten dat de hele wereld wordt bestuurd door God, die in elk land een andere naam heeft. Ieder mens kan vloeken, dus ieder mens weet hoe God heet. 
Er zijn mensen die denken dat zij niet in God geloven. Domme zielepoten! Er zijn zo veel dingen die je niet kan zien, niet kan horen, niet kan ruiken, niet kan proeven. Elektriciteit bijvoorbeeld, of domheid, of pijn in je stuitje. Waarom niet gewoon toegeven dat iets waar de grote meerderheid der mensen het over heeft net zo bestaat als kou, liefde en chocola?
Er komt vrede op aarde. Godloochenaars worden door Obama of Osama in een gevangenis gegooid waar ze direct uit worden vrijgelaten als ze zich bekeren. Ja, u snapt het: ik ben inderdaad God. Ik verzon die kat met die muis in haar kont en die fiets met die windmolen op het stuur en de conferentie in Ohama tussen Obama en Osama. Ik vraag u niet mijn verhaal te ondertekenen. Dit is geen advertentie maar nieuws.
</div>

Gerelateerd