Elma Drayer over de missende neutraliteit van de presentatoren van de publieke omroep.

Het NOS Radio 1 Journaal kan bij mij weinig kwaad doen. Dagelijks krijg je een tour d’horizon langs de belangrijkste nieuwsfeiten, precies zoals je wenst.

Maar soms hoor ik mezelf hardop mopperen. Nee, niet eens op de muzikale intermezzo’s – al zou het me een lief ding zijn als de rubriek voortaan uitsluitend zou doen waartoe zij op aarde is: het brengen van nieuws. Het is vooral het toontje in de studio dat me bij tijd en wijle zwaar op de maag ligt. Dan hoor ik ironie waar ironie misplaatst is, terwijl distantie ontbreekt waar die juist gewenst zou zijn.

Zo ging het afgelopen donderdag uur na uur over de deplorabele staat waarin de Nederlandse schoolgebouwen zouden verkeren. Dat was gebleken uit een departementaal rapport ‘waar de NOS de hand op heeft weten te leggen’. Liefst zeventig procent van de schoolleiders zou aanpassingen wensen, en er zou bijna zeven miljard euro nodig...