TV

Lang geleden – droom of huiver terug naar de hoogtijdagen van de tweede feministische golf – werd mij gevraagd of ik iets voelde voor een aparte vrouwenomroep. Zonder aarzelen kraaide ik ja. De berichten over het Italiaanse Donna, waar feministische programmamaaksters hun vuistjes balden, klonken vrolijk. Die Nederlandse vrouwen­omroep is er nooit gekomen. Gelukkig maar. Dat afzonderen in doelgroepen leek bij nader inzien toch niet zo’n goed idee. Infiltreren werd het devies.

Sluipenderwijs heeft het doelgroependenken de media toch te pakken gekregen. In publiek Hilversum worden we tegenwoordig ingedeeld in zorgeloze ontspanningszoekers, maatschappelijk teleurgestelden en ambitieuze dan wel tolerante wereldburgers. Afgekeken van de commerciëlen, die het wat simpeler houden: boodschappers en zij die te oud zijn om te verleiden.

Onlangs meldde NRC Handelsblad dat een Duits mediabedrijf dit najaar met de eerste tv-zender voor homoseksuelen komt. Timm, zoals het kanaal heet,...