Pop

Laat ik eens beginnen met wat lijkt op een belediging: van het kaliber Tim Knol zijn er in de Verenigde Staten natuurlijk een paar honderd singer-songwriters. Hoewel best gecharmeerd was ik persoonlijk niet helemaal overtuigd van de muziek van zijn met vijf sterren-recensies beladen titelloze debuut. Om precies dezelfde reden: dit soort rootsrock kon ik toch overal horen? Maar ik had mij vergist. Voor Nederland maakt het alle verschil van de wereld dat Tim Knol uit Hoorn komt, en niet uit Nevada of Nashville. Een tastbare held, dat is belangrijk. En tastbaar is Tim Knol. Een nuchtere jongen gespeend van sterallures, een begeesterd muziekliefhebber ook. Wie zou er niet eens stiekem in die rode appelwangetjes willen knijpen?

Dit najaar zal Knol te zien zijn in een ambitieuze documentaire van Jeroen Berkvens over Paradiso, maar recent stond hij eveneens (als Tim Trol) in de Donald Duck. Hij ging van onbekend naar de kleine zaal van Paradiso, naar Lowlands, naar de grote zaal van...