De beruchte plastic soep in de oceanen is voor een groot deel afkomstig van vezels die vrijkomen bij het wassen van kleding. Hoe kunnen we schoner wassen?

Iemand moet het doen – en ik ben het liever niet. De was doen is corvee: wasmanden sjouwen, vieze onderbroeken in de trommel proppen en eindeloos vouwen en strijken (hoewel dat laatste goed te combineren is met no-brainers op tv; mijn strijkfavoriet is André Rieu op een zomers plein vol met beschonken vijftigplussers die losgaan op Ravels Bolero – heerlijk).

Ter zake. Hoe was je zo groen mogelijk? Toen de redactie van VN voorstelde om ‘dat nou eens lekker uit te zoeken’ bekroop me een gevoel dat hoort bij, tja, corvee. De was is iets te huiselijk voor deze stoere onderzoeksjournalist en daarnaast is wassen bepaald niet de belangrijkste component van je huiselijke voetafdruk. Vliegen, vlees eten, een foute auto rijden, kolenstroom afnemen – dat zijn de grote ecozondes. Maar wat blijkt na enig speurwerk (pardon:...