04-10-2008
Door Piet Grijs

Ik ben verhuisd. Naar Amsterdam. Verge­leken met Parijs een doodsaaie stad waar nooit iets opwindends gebeurt. Wie in Parijs een nachtelijk opstandje wil zien, moet een heel eind reizen naar het voorstadje, waar de nozems lawaai trappen en nu en dan door de politie worden doodgeschoten. Op de maandag nadat er zondag in zo’n voorstadje auto’s in de fik waren gestoken, stond er een grappig bericht in mijn Franse avondblad: er waren in Parijs minder auto’s in brand gestoken dan in een normaal weekend. Als je auto oud wordt, zorg je dat je verzekering betaald is en je steekt hem in de fik. Ik woon nu in Amsterdam-Zuid. Lege straten, zeker na zes uur in de avond. Vroeger hoorde je nog wel eens schieten als er een ondernemer of een advocaat voor zijn huis werd neergeknald, maar dat is voorbij. Het is zo stil dat je de kinderen uit de buurt op het schoolplein hoort schreeuwen en hun bromfietsen hoort knallen. Dat zijn geluiden die in mijn Parijse straatje...