Uit het leven

Xavier Sassen, op 23 januari op drieënzeventigjarige leeftijd overleden, was een bijzonder man, groots en meeslepend, charmant en mooi als een filmster, geestig, erudiet en razend slim. Hij veroverde alle vrouwen en zou de wereld naar zijn hand zetten. Maar hij werd verteerd door een oorlogstrauma. Het bombardement van Maastricht in 1944, waarbij zijn moeder en drie zusjes omkwamen, heeft hij nooit kunnen verwerken. Zijn vader overleed een jaar later aan zijn verwondingen. Euforie en fantasie wisselden zich af met woede en wanhoop.

Hij noemde zich Heer van Elsloo, voelde zich van ‘blauwe adel’, sprak bekakt en kon zich gedragen als een onuitstaanbare dwingeland, weggelopen uit een groter dan groot absurd toneelstuk dat hij zelf had bedacht. Maar wie hem kende zei: ‘Xavier kon mij kwetsen en beledigen, maar was ook zo hartveroverend dwaas en lief, zo dierbaar.’

Hij verdiende de kost als leraar Spaans, was fotomodel en socioloog, had even een rijschool en haalde een...