Energiepolitiek

Het is een aanlokkelijke gedachte in tijden van grote zorg over de klimaatverandering: afvalwarmte benutten voor het verwarmen van woningen en winkels. Jaarlijks gooit Nederland het equivalent van vijftien miljard kuub gas aan restwarmte van energiecentrales en productiebedrijven weg. Als we daar de helft van weten te benutten – in de industrie, de tuinbouw of in huishoudens – zijn we al een goed eind op weg om de vermindering van CO2-uitstoot te halen die het Kyoto-verdrag ons land oplegt. Stadsverwarming mag zich dan ook in een toenemende populariteit verheugen.

Maar hoe aantrekkelijk het uit milieuoogpunt ook klinkt, voor de op stadswarmte aangesloten consument is er een keerzijde. Wie een gasketel in huis heeft, kan zijn energiemaatschappij vrijelijk kiezen. De bewoner van een woning met stadsverwarming is een ‘gebonden verbruiker’. Als het warmtebedrijf een te hoge prijs vraagt of tekortschiet in de levering, heeft de ontevreden klant niet de...