WieleestWat(niet)

wie: Menna Laura Meijer

wat: Strangeland van Tracy Emin

nu: hier en daar een pagina

Ze zegt: ‘Ik lees eigenlijk niet, dat had ik je mis-schien moeten zeggen.’ Zo opent film-maker Menna Laura Meijer het gesprek. Ze legt uit: als jong meisje las ze bergen literatuur, Engels, Amerikaans, Nederlands, Japans. Tot ze eind twintig was. ‘Ik vond het opeens zo vervreemdend, de manier waarop er gepraat werd in boeken. Wat je wel eens met poëzie kunt hebben, dat je denkt: wat is dit een rare manier van schrijven – dat had ik nu met alle literatuur.’

Dat ze niet meer leest, wil niet zeggen dat ze geen boeken meer koopt. En eigenlijk leest ze ook nog wel, maar geen hele boeken. ‘Ik lees zinnen, fragmenten. Tot ik iets interessants tegenkom, dan is het goed.’ Zoals bijvoorbeeld in het boek van de kunstenares Tracy Emin, Strangeland. ‘Ik las de eerste pagina’s en herinner me vaag een klein meisje in een huis, dat vond ik erg mooi. Vervolgens gaf ik het boek cadeau, kocht het...