Bette Westera & Sylvia Weve – ‘Ik leerde je liedjes van verlangen, en aan je apenstaartje hangen’
Gottmer, 100 p., € 19,95

Dieren zijn altijd leuk. Kinderen vinden dieren leuk. Plaatjes van dieren zijn leuk. Tekeningen ook. Voorlezen van dierenverhalen loont. Het was een genot om Ik leer je liedjes van verlangen, en aan je apenstaartje hangen open te slaan. Bette Westera verdichtte zevenenveertig dierenverhalen en illustratietalent Sylvia Weve nam de prenten voor haar rekening. Ook de inhoudsopgave geeft goede zin: het ene na het andere geinige beest passeert de revue: aasgier, oester, watertor. God, wat zijn dieren toch leuk – ja, allemaal! Tekst was niet nodig geweest, zo bezien. Maar Bette Westera dacht daar anders over. Ze laat zich uit haar zoetige verzen kennen als een rustieke oma, wars van zoiets als een spanningsboogje, maar ijzingwekkend hedendaags. Haar zaagvis droomt bijvoorbeeld dat zijn naam in één adem genoemd wordt met ‘Marco Borsato, Bløf en de rest’. (JV)