Simon van der Geest, tekeningen Jan Jutte – ‘Dissus’
Querido, 121 p., € 13,95

Aardig is het idee achter Simon van der Geests Dissus: het Odysseusverhaal overhevelen naar onze tijd. Probleem is alleen dat alle poëzie en mythische rijkdom onderweg verloren zijn gegaan. De eenentwintigste-eeuwse Odysseus, Dissus – van dissen, weet je – is een jongetje wiens biotoop het plaatselijk zwembad is. Maar daar zijn ongure krachten, met bling bling om hun nek. Uit de tekeningen van Jan Jutte maak ik op dat het om grote gespierde negers gaat die zich bezondigen aan: ‘Tekkelen, glijen, bommetjes vlakbij en randje douwen,/ onderhouwen, proesten, schoppen, blauwe plekken,/ schuilen bij het bubbelbad, onze gele mat gejat’. Enfin, Dissus is onblij en hij gaat (piemelnaakt op de plee) vet fantaseren. Waarna we belanden in iets wat zich verhoudt tot Homerus’ voorbeeldverhaal als slappe patat met klodders tot paté de foie gras met truffelsaus. Uiteindelijk gaat Dissus knokken en voorkomt...