Toneel

Bollywood-mime. Dat misten we nog, voordat Anil Jagdewsing theater ging maken. En wie de eerste scene beziet van Ion Burning Bombay II is helemaal blij dat dit genre bestaat.

Dik Boutkan, een van de cracks van onze moderne mime, begeeft zich met blote benen en met één sok aan op een uitgespreid kleedje. In een choreografie van brede gebaren verbeeldt hij de proloog op het oud-Griekse verhaal over het bastaardkind Ion, die de zoon van Apollo werd genoemd om te verbloemen dat hij een allochtoon was.

Jagdewsing – die op internet in de race is om de titel Hindoestaan van het jaar – speelt uiteraard Ion. Maar eerst besproeit Boutkan als de god Apollo zijn kruis met een gietertje, en in enkele gebaren laat hij een onzichtbaar kind uit zijn lichaam ontstaan. De mengeling van pathetiek en ironie waar de moderne mime het patent op heeft – de witte pierrot Marcel Marceau wordt ernstig nagedaan, maar tegelijkertijd als oubollig bespot – past perfect bij de begeleidende...